Współczesny tryb życia pełen jest rozmaitych czynników stresogennych – od presji w pracy, przez problemy finansowe, po trudności w relacjach międzyludzkich. Niestety, taka nadmierna ekspozycja na stres może mieć poważne konsekwencje dla naszego zdrowia, w tym także kondycji naszych włosów. Nadmierny stres może bowiem prowadzić do nadmiernego wypadania włosów, a nawet do różnych form łysienia, takich jak łysienie telogenowe czy plackowate.
Mechanizm wypadania włosów wywołany stresem
Aby zrozumieć, dlaczego stres może przyczyniać się do nadmiernej utraty włosów, musimy przeanalizować, co dzieje się w organizmie podczas stresu. Otóż pod wpływem stresu dochodzi do uwolnienia do krwiobiegu wielu neurohormonów, neuroprzekaźników i neuropeptydów, takich jak prolaktyna, kortyzol oraz neuropeptyd P. Te substancje chemiczne mają bezpośredni, negatywny wpływ na cykl życia mieszków włosowych. Prolaktyna hamuje podziały komórek w mieszkach włosowych, przyspieszając ich przejście z fazy wzrostu do fazy spoczynku. Kortyzol z kolei powoduje degradację proteoglikanów, niezbędnych dla prawidłowego przebiegu fazy wzrostu włosów, a także pobudza produkcję dihydrotestosteronu (DHT), co przyspiesza proces łysienia androgenowego. Neuropeptyd P natomiast wykazuje działanie prozapalne na mieszki włosowe, hamując ich podziały i przyspieszając obumieranie komórek.
Dodatkowo stres może prowadzić do zaburzeń krążenia obwodowego, co skutkuje niedokrwieniem mieszków włosowych. Niewystarczająco odżywione mieszki nie są w stanie prawidłowo produkować zdrowych włosów, co przekłada się na ich przerzedzenie. Stres może też indukować procesy zapalne w obrębie skóry głowy, skracając fazę wzrostu włosów i prowadząc do ich przedwczesnego wypadania.
Garść porad i wskazówek związanych z wypadaniem włosów znaleźć można na stronie Ducray.
Rodzaje łysienia związane ze stresem
Stres a wypadanie włosów – stres może być przyczyną różnych form łysienia, w zależności od indywidualnej podatności organizmu oraz nasilenia czynników stresogennych.
Łysienie telogenowe
Łysienie telogenowe jest najpowszechniejszym typem łysienia związanego ze stresem. Polega ono na tym, że pod wpływem stresu mieszki włosowe zbyt wcześnie przechodzą z fazy wzrostu (anagen) do fazy spoczynku (telogen), co skutkuje masowym wypadaniem włosów. Charakterystyczne jest tutaj równomierne przerzedzenie włosów na całej skórze głowy, bez wyraźnie odgraniczonych ognisk łysienia.
Łysienie plackowate
W niektórych przypadkach skrajny stres może prowadzić do reakcji autoimmunologicznej, w której układ odpornościowy atakuje własne mieszki włosowe. Efektem są wyraźne ogniska łysienia na skórze głowy, określane jako łysienie plackowate. Jest to poważniejsza forma łysienia, która wymaga szybkiej interwencji specjalisty.
Łysienie androgenowe
Stres może również nasilać przebieg łysienia androgenowego, które ma podłoże genetyczne. Podwyższony poziom kortyzolu i innych hormonów stresowych pobudza konwersję testosteronu do dihydrotestosteronu (DHT), co przyspiesza proces wypadania włosów charakterystyczny dla tego typu łysienia.
Czas wystąpienia objawów i przebieg wypadania włosów ze stresu
Wypadanie włosów spowodowane stresem zwykle nie następuje natychmiastowo. Zazwyczaj objawia się ono po upływie około 3 miesięcy od wystąpienia czynnika stresogennego. Wynika to z faktu, że mieszki włosowe reagują na stres powoli, a przejście z fazy wzrostu do fazy spoczynku zajmuje około 3 miesięcy. Początkowo wypadanie włosów ze stresu może być subtelne i niezauważalne. Jednak z czasem, w przypadku utrzymywania się stresu, może ono przybierać na sile, prowadząc nawet do utraty nawet do 50% włosów na skórze głowy. W skrajnych przypadkach stres może również wywołać łysienie plackowate, charakteryzujące się wyraźnymi ogniskami łysienia.
Podsumowując, stres, będący nieodłącznym elementem współczesnego życia, może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia naszych włosów. Nadmierna ekspozycja na czynniki stresogenne skutkuje uwolnieniem neurohormonów, neuroprzekaźników i neuropeptydów, które negatywnie wpływają na cykl życia mieszków włosowych. Skutkiem tego może być różnorodne łysienie, takie jak łysienie telogenowe, plackowate czy nasilenie łysienia androgenowego. Stres powoduje m.in. nadprodukcję kortyzolu, który degraduje proteoglikany i pobudza produkcję DHT, co przyspiesza wypadanie włosów. Zrozumienie mechanizmów działania stresu na włosy oraz jego wpływu na różne formy łysienia jest istotne dla skutecznego radzenia sobie z tym problemem.
Włosy utracone wskutek stresu często odrastają po ustąpieniu stresogennych czynników, choć proces ten może być powolny. Warto więc zwrócić uwagę na techniki redukcji stresu, takie jak medytacja, joga, czy regularne ćwiczenia fizyczne, aby wspomóc regenerację włosów i przywrócić im zdrowie. Dzięki kompleksowemu podejściu, które obejmuje zarówno zarządzanie stresem, jak i odpowiednią pielęgnację włosów, możliwe jest uzyskanie długotrwałych efektów i poprawa jakości życia.
